Διλήμματα του καλοκαιριού...

Αποχή στο 35% ή στο 50%;

Εθνικές εκλογές το Σεπτέμβρη ή Οκτώβρη; (αργότερα δεν πάνε,καραντί...!!!)

Πολιτική Μπερλουσκόνι ή Πολιτική Σαρκοζί; (αν και αυτό απαντήθηκε ήδη, Σαρκοζί που εξαφανίζει τον Γιώργο Λεπέν, έεεε συγγνώμη Καρατζαφέρη ήθελα να πω)

Πρόεδρος της Δημοκρατίας Παπούλιας ή Σημίτης;

Ρακέτες ή beach volley;

Φραπεδιά στην παραλία ή Capuccino Freddo;

Μικροσκοπικό μαγιουδάκι (string) πολύχρωμο ή το κλασσικό (tanga) leopard;

Αντιηλιακό (με μεγάλο δείκτη προστασίας) ή Λάδι μαυρίσματος (να γυαλίζεις μέχρι την απέναντι παραλία);

Διακοπές σε κοσμοπολίτικο νησί (Μύκονο,Σαντορίνη) ή εναλλακτικούς προορισμούς (Φολέγανδρο, Ελαφόνησο Λακωνίας απ΄ όπου και η φωτογραφία...);

Καρπούζι ή Πεπόνι;

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Όταν μιλούμε για «κοινωνικό κράτος» εννοούμε, από πολιτειολογική άποψη, τη μορφή εκείνη του σύγχρονου αστικού κράτους που προέκυψε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αποβλέπει στη διασφάλιση, μέσα από μηχανισμούς δικαιότερης αναδιανομής του πλούτου, ενός ικανοποιητικού επιπέδου κοινωνικής δικαιοσύνης και συνοχής.

Τα μέτρα εκείνα που σχετίζονται με τα κοινωνικά δικαιώματα όπως: η δημόσια υγεία, η παιδεία, η κοινωνική ασφάλιση, η εργασία, η προστασία ευπαθών κατηγοριών πολιτών και άλλα, αποτελούν τo βασικότερο μέσο για την επίτευξη των στόχων του κοινωνικού κράτους.

Το κοινωνικό κράτος οφείλει να παρέχει σε όλους τους πολίτες ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, δωρεάν-δημόσια παιδεία, εργασία. Οφείλει επίσης να μεριμνά για κάποιες ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.

Η πλήρης απασχόληση των εργαζομένων (κυρίως των νέων εργαζομένων, για ευνόητους λόγους...) και η πλήρης ασφάλισή τους, σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση της ανεργίας, η οποία αποτελεί μέγιστη υποχρέωση του κοινωνικού κράτους, εγγυώνται την ύπαρξη αυτού.

Επιβάλλεται λοιπόν ένα νέο μοντέλο κρατικής οργάνωσης και λειτουργίας, με αποδοτικότερους και αποτελεσματικότερους μηχανισμούς του κοινωνικού -πλέον- κράτους, ικανούς να εγγυηθούν την κοινωνική ασφάλεια, αλληλεγγύη και κοινωνική συνοχή, χωρίς να υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.

Δηλαδή ένα δίκαιο κράτος που μεριμνά για ΟΛΟΥΣ τους πολίτες και παρέχει αξιοπρεπή διαβίωση και ασφάλεια.

Στην Ελλάδα, οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν δεν ήταν ποτέ σοβαρές και ολοκληρωμένες. Τα μέτρα που αποσκοπούσαν στη δικαιότερη αναδιανομή του πλούτου ήταν κατά κανόνα αποσπασματικά, χωρίς συνοχή και προγραμματισμό, με απώτερο στόχο την άγρα εκλογικής πελατείας.

Ακόμη και στις περιπτώσεις των αγαθών προθέσεων, οι πολιτικές αυτές σκόνταφταν σε μηχανισμούς ενός αναποτελεσματικού και ευάλωτου στη διαφθορά διοικητικού μηχανισμού.

Στο άρθρο 25 του Συντάγματος αναφέρεται:

1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλος του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν. Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απ’ ευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.

Ας ελπίσουμε η επόμενη κυβέρνηση να μην οραματίζεται απλά ένα κράτος που θα προσφέρει ίσες ευκαιρίες σε όλες τις κοινωνικές ομάδες χωρίς αποκλεισμούς και κοινωνικές αδικίες.

Θέλουμε πολιτικές… πρακτικές.




υγ: Εμπνευσμένο από μελέτες του Ξενοφώντα Ι. Κοντιάδη

Ευρωεκλογές 2009...Πάμε παραλία;

Κάπως έτσι αντιλαμβάνονται τη μάχη ή τη "μάχη" (εντός και εκτός εισαγωγικών, αναλόγως από ποιά σκοπιά τη βλέπει ο καθένας) των ευρωεκλογών οι ευρωπαίοι πολίτες...

Δεν είμαστε μόνο οι Έλληνες αφιλότιμοι που δεν σκεφτόμαστε να χρησιμοποιήσουμε το δικαίωμά μας...

Οι άλλοι ευρωπαίοι βέβαια δεν έχουν θάλασσες σαν τις δικές μας.Αλλά και εμείς για ουζάκι (με μεζέ, εννοείται...) είμαστε, όχι μαργαρίτα!

Ουσίες και οινοπνεύματα...

Τι πολιτικές μας τσαμπουνάτε;

Ρε, τι κι αν δεν έχουμε το καλοκαίρι φράγκο (ευρώ πλέον) στην τσέπη να φάμε ένα πεπονάκι δροσερό με αλάτι, μερακλήδικο;

Εμείς ψηφίζουμε παραλία!!!

Αφου είμαστε προετοιμασμένοι και για τις πυρκαγιές.

Άσε που δεν έχουν μείνει και πολλά για να καούν...

Βουλιάζουμε αλλά... αλλάζουμε;

Ο θεός βοηθός...